даве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даве́рнік даве́рнікі
Р. даве́рніка даве́рнікаў
Д. даве́рніку даве́рнікам
В. даве́рніка даве́рнікаў
Т. даве́рнікам даве́рнікамі
М. даве́рніку даве́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)