дабудо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дабудо́ўшчык | дабудо́ўшчыкі | |
дабудо́ўшчыка | дабудо́ўшчыкаў | |
дабудо́ўшчыку | дабудо́ўшчыкам | |
дабудо́ўшчыка | дабудо́ўшчыкаў | |
дабудо́ўшчыкам | дабудо́ўшчыкамі | |
дабудо́ўшчыку | дабудо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)