дабудо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дабудо́ўка | дабудо́ўкі | |
| дабудо́ўкі | дабудо́вак | |
| дабудо́ўцы | дабудо́ўкам | |
| дабудо́ўку | дабудо́ўкі | |
| дабудо́ўкай дабудо́ўкаю |
дабудо́ўкамі | |
| дабудо́ўцы | дабудо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)