дабудо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабудо́ўка дабудо́ўкі
Р. дабудо́ўкі дабудо́вак
Д. дабудо́ўцы дабудо́ўкам
В. дабудо́ўку дабудо́ўкі
Т. дабудо́ўкай
дабудо́ўкаю		 дабудо́ўкамі
М. дабудо́ўцы дабудо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)