дабрыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дабрыня́
Р. дабрыні́
Д. дабрыні́
В. дабрыню́
Т. дабрынёй
дабрынёю
М. дабрыні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)