дабрачы́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабрачы́нец дабрачы́нцы
Р. дабрачы́нца дабрачы́нцаў
Д. дабрачы́нцу дабрачы́нцам
В. дабрачы́нца дабрачы́нцаў
Т. дабрачы́нцам дабрачы́нцамі
М. дабрачы́нцу дабрачы́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)