дабра́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дабра́чка | дабра́чкі | |
| дабра́чкі | дабра́чак | |
| дабра́чцы | дабра́чкам | |
| дабра́чку | дабра́чак | |
| дабра́чкай дабра́чкаю |
дабра́чкамі | |
| дабра́чцы | дабра́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)