дабра́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабра́чка дабра́чкі
Р. дабра́чкі дабра́чак
Д. дабра́чцы дабра́чкам
В. дабра́чку дабра́чак
Т. дабра́чкай
дабра́чкаю		 дабра́чкамі
М. дабра́чцы дабра́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)