дабрадзе́юхна
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дабрадзе́юхна | дабрадзе́юхны | |
| дабрадзе́юхны | дабрадзе́юхнаў | |
| дабрадзе́юхне | дабрадзе́юхнам | |
| дабрадзе́юхну | дабрадзе́юхнаў | |
| дабрадзе́юхнай дабрадзе́юхнаю |
дабрадзе́юхнамі | |
| дабрадзе́юхне | дабрадзе́юхнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)