дабрадзе́юхна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабрадзе́юхна дабрадзе́юхны
Р. дабрадзе́юхны дабрадзе́юхнаў
Д. дабрадзе́юхне дабрадзе́юхнам
В. дабрадзе́юхну дабрадзе́юхнаў
Т. дабрадзе́юхнай
дабрадзе́юхнаю		 дабрадзе́юхнамі
М. дабрадзе́юхне дабрадзе́юхнах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)