дабрадзе́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабрадзе́йнік дабрадзе́йнікі
Р. дабрадзе́йніка дабрадзе́йнікаў
Д. дабрадзе́йніку дабрадзе́йнікам
В. дабрадзе́йніка дабрадзе́йнікаў
Т. дабрадзе́йнікам дабрадзе́йнікамі
М. дабрадзе́йніку дабрадзе́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)