дабрадзе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабрадзе́й дабрадзе́і
Р. дабрадзе́я дабрадзе́яў
Д. дабрадзе́ю дабрадзе́ям
В. дабрадзе́я дабрадзе́яў
Т. дабрадзе́ем дабрадзе́ямі
М. дабрадзе́ю дабрадзе́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)