даабсталява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
даабсталява́ны | даабсталява́ная | даабсталява́нае | даабсталява́ныя | |
даабсталява́нага | даабсталява́най даабсталява́нае |
даабсталява́нага | даабсталява́ных | |
даабсталява́наму | даабсталява́най | даабсталява́наму | даабсталява́ным | |
даабсталява́ны ( даабсталява́нага ( |
даабсталява́ную | даабсталява́нае | даабсталява́ныя ( даабсталява́ных ( |
|
даабсталява́ным | даабсталява́най даабсталява́наю |
даабсталява́ным | даабсталява́нымі | |
даабсталява́ным | даабсталява́най | даабсталява́ным | даабсталява́ных |
Кароткая форма: даабсталява́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)