гісто́рыка-дакумента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гісто́рыка-дакумента́льны гісто́рыка-дакумента́льная гісто́рыка-дакумента́льнае гісто́рыка-дакумента́льныя
Р. гісто́рыка-дакумента́льнага гісто́рыка-дакумента́льнай
гісто́рыка-дакумента́льнае		 гісто́рыка-дакумента́льнага гісто́рыка-дакумента́льных
Д. гісто́рыка-дакумента́льнаму гісто́рыка-дакумента́льнай гісто́рыка-дакумента́льнаму гісто́рыка-дакумента́льным
В. гісто́рыка-дакумента́льны (неадуш.)
гісто́рыка-дакумента́льнага (адуш.)		 гісто́рыка-дакумента́льную гісто́рыка-дакумента́льнае гісто́рыка-дакумента́льныя (неадуш.)
гісто́рыка-дакумента́льных (адуш.)
Т. гісто́рыка-дакумента́льным гісто́рыка-дакумента́льнай
гісто́рыка-дакумента́льнаю		 гісто́рыка-дакумента́льным гісто́рыка-дакумента́льнымі
М. гісто́рыка-дакумента́льным гісто́рыка-дакумента́льнай гісто́рыка-дакумента́льным гісто́рыка-дакумента́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)