гіраві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіраві́к гіравікі́
Р. гіравіка́ гіравіко́ў
Д. гіравіку́ гіравіка́м
В. гіравіка́ гіравіко́ў
Т. гіравіко́м гіравіка́мі
М. гіравіку́ гіравіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)