гіраві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гіраві́к | гіравікі́ | |
| гіравіка́ | гіравіко́ў | |
| гіравіку́ | гіравіка́м | |
| гіравіка́ | гіравіко́ў | |
| гіравіко́м | гіравіка́мі | |
| гіравіку́ | гіравіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)