гіпертрафава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гіпертрафава́нне | |
гіпертрафава́ння | |
гіпертрафава́нню | |
гіпертрафава́нне | |
гіпертрафава́ннем | |
гіпертрафава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)