гільзаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гільзаўло́ўнік | гільзаўло́ўнікі | |
гільзаўло́ўніка | гільзаўло́ўнікаў | |
гільзаўло́ўніку | гільзаўло́ўнікам | |
гільзаўло́ўнік | гільзаўло́ўнікі | |
гільзаўло́ўнікам | гільзаўло́ўнікамі | |
гільзаўло́ўніку | гільзаўло́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)