гюве́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гюве́ч
Р. гюве́чу
Д. гюве́чу
В. гюве́ч
Т. гюве́чам
М. гюве́чы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)