гюбнеры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гюбнеры́т | гюбнеры́ты | |
| гюбнеры́ту | гюбнеры́таў | |
| гюбнеры́ту | гюбнеры́там | |
| гюбнеры́т | гюбнеры́ты | |
| гюбнеры́там | гюбнеры́тамі | |
| гюбнеры́це | гюбнеры́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)