гушча́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гушча́рнік | гушча́рнікі | |
| гушча́рніку | гушча́рнікаў | |
| гушча́рніку | гушча́рнікам | |
| гушча́рнік | гушча́рнікі | |
| гушча́рнікам | гушча́рнікамі | |
| гушча́рніку | гушча́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)