гучэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гучы́ць гуча́ць
Прошлы час
м. гучэ́ў гучэ́лі
ж. гучэ́ла
н. гучэ́ла

Іншыя варыянты: гуча́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)