гу́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́чны гу́чная гу́чнае гу́чныя
Р. гу́чнага гу́чнай
гу́чнае		 гу́чнага гу́чных
Д. гу́чнаму гу́чнай гу́чнаму гу́чным
В. гу́чны (неадуш.)
гу́чнага (адуш.)		 гу́чную гу́чнае гу́чныя (неадуш.)
гу́чных (адуш.)
Т. гу́чным гу́чнай
гу́чнаю		 гу́чным гу́чнымі
М. гу́чным гу́чнай гу́чным гу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)