гутня́нка
‘жан. да гутняк - рабочы, які працуе на гуце’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гутня́нка | гутня́нкі | |
| гутня́нкі | гутня́нак | |
| гутня́нцы | гутня́нкам | |
| гутня́нку | гутня́нак | |
| гутня́нкай гутня́нкаю |
гутня́нкамі | |
| гутня́нцы | гутня́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)