гусяфе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гусяфе́рма гусяфе́рмы
Р. гусяфе́рмы гусяфе́рм
гусяфе́рмаў
Д. гусяфе́рме гусяфе́рмам
В. гусяфе́рму гусяфе́рмы
Т. гусяфе́рмай
гусяфе́рмаю		 гусяфе́рмамі
М. гусяфе́рме гусяфе́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)