гуся́тніца

‘жанчына, якая даглядае гусей’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гуся́тніца гуся́тніцы
Р. гуся́тніцы гуся́тніц
Д. гуся́тніцы гуся́тніцам
В. гуся́тніцу гуся́тніц
Т. гуся́тніцай
гуся́тніцаю		 гуся́тніцамі
М. гуся́тніцы гуся́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)