гусцяра́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гусцяра́
Р. гусцяры́
Д. гусцяры́
В. гусцяру́
Т. гусцяро́й
гусцяро́ю
М. гусцяры́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)