гусегадо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусегадо́ўчы гусегадо́ўчая гусегадо́ўчае гусегадо́ўчыя
Р. гусегадо́ўчага гусегадо́ўчай
гусегадо́ўчае		 гусегадо́ўчага гусегадо́ўчых
Д. гусегадо́ўчаму гусегадо́ўчай гусегадо́ўчаму гусегадо́ўчым
В. гусегадо́ўчы (неадуш.)
гусегадо́ўчага (адуш.)		 гусегадо́ўчую гусегадо́ўчае гусегадо́ўчыя (неадуш.)
гусегадо́ўчых (адуш.)
Т. гусегадо́ўчым гусегадо́ўчай
гусегадо́ўчаю		 гусегадо́ўчым гусегадо́ўчымі
М. гусегадо́ўчым гусегадо́ўчай гусегадо́ўчым гусегадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)