гусегадо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гусегадо́вец | гусегадо́ўцы | |
гусегадо́ўца | гусегадо́ўцаў | |
гусегадо́ўцу | гусегадо́ўцам | |
гусегадо́ўца | гусегадо́ўцаў | |
гусегадо́ўцам | гусегадо́ўцамі | |
гусегадо́ўцу | гусегадо́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)