гуртко́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуртко́вец гуртко́ўцы
Р. гуртко́ўца гуртко́ўцаў
Д. гуртко́ўцу гуртко́ўцам
В. гуртко́ўца гуртко́ўцаў
Т. гуртко́ўцам гуртко́ўцамі
М. гуртко́ўцу гуртко́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)