гуркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гуркаце́нне
Р. гуркаце́ння
Д. гуркаце́нню
В. гуркаце́нне
Т. гуркаце́ннем
М. гуркаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)