гурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурката́нне
Р. гурката́ння
Д. гурката́нню
В. гурката́нне
Т. гурката́ннем
М. гурката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)