гу́пкаць
‘глуха стукаць у што-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гу́пкаю | гу́пкаем | |
| гу́пкаеш | гу́пкаеце | |
| гу́пкае | гу́пкаюць | |
| Прошлы час | ||
| гу́пкаў | гу́пкалі | |
| гу́пкала | ||
| гу́пкала | ||
| Загадны лад | ||
| гу́пкай | гу́пкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гу́пкаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)