гумаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гумаўшчы́ца | гумаўшчы́цы | |
| гумаўшчы́цы | гумаўшчы́ц | |
| гумаўшчы́цы | гумаўшчы́цам | |
| гумаўшчы́цу | гумаўшчы́ц | |
| гумаўшчы́цай гумаўшчы́цаю |
гумаўшчы́цамі | |
| гумаўшчы́цы | гумаўшчы́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)