гумаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гумаўшчы́к гумаўшчыкі́
Р. гумаўшчыка́ гумаўшчыко́ў
Д. гумаўшчыку́ гумаўшчыка́м
В. гумаўшчыка́ гумаўшчыко́ў
Т. гумаўшчыко́м гумаўшчыка́мі
М. гумаўшчыку́ гумаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)