гу́лькнуць
‘хутка, спрытна пранікнуць куды-небудзь, знікнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| гу́лькну | гу́лькнем | |
| гу́лькнеш | гу́лькнеце | |
| гу́лькне | гу́лькнуць | |
| Прошлы час | ||
| гу́лькнуў | гу́лькнулі | |
| гу́лькнула | ||
| гу́лькнула | ||
| Загадны лад | ||
| гу́лькні | гу́лькніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гу́лькнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)