гукара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукара́дны гукара́дная гукара́днае гукара́дныя
Р. гукара́днага гукара́днай
гукара́днае		 гукара́днага гукара́дных
Д. гукара́днаму гукара́днай гукара́днаму гукара́дным
В. гукара́дны (неадуш.)
гукара́днага (адуш.)		 гукара́дную гукара́днае гукара́дныя (неадуш.)
гукара́дных (адуш.)
Т. гукара́дным гукара́днай
гукара́днаю		 гукара́дным гукара́днымі
М. гукара́дным гукара́днай гукара́дным гукара́дных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)