гукапрыё́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукапрыё́мнік гукапрыё́мнікі
Р. гукапрыё́мніка гукапрыё́мнікаў
Д. гукапрыё́мніку гукапрыё́мнікам
В. гукапрыё́мнік гукапрыё́мнікі
Т. гукапрыё́мнікам гукапрыё́мнікамі
М. гукапрыё́мніку гукапрыё́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)