гукавыпраме́ньвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукавыпраме́ньвальнік гукавыпраме́ньвальнікі
Р. гукавыпраме́ньвальніка гукавыпраме́ньвальнікаў
Д. гукавыпраме́ньвальніку гукавыпраме́ньвальнікам
В. гукавыпраме́ньвальнік гукавыпраме́ньвальнікі
Т. гукавыпраме́ньвальнікам гукавыпраме́ньвальнікамі
М. гукавыпраме́ньвальніку гукавыпраме́ньвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)