гудо́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гудо́чнік | гудо́чнікі | |
| гудо́чніка | гудо́чнікаў | |
| гудо́чніку | гудо́чнікам | |
| гудо́чніка | гудо́чнікаў | |
| гудо́чнікам | гудо́чнікамі | |
| гудо́чніку | гудо́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)