гугня́віць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гугня́ўлю гугня́вім
2-я ас. гугня́віш гугня́віце
3-я ас. гугня́віць гугня́вяць
Прошлы час
м. гугня́віў гугня́вілі
ж. гугня́віла
н. гугня́віла
Дзеепрыслоўе
цяп. час гугня́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)