грукану́ць

‘стварыць грукат, пастукацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. грукану́ груканё́м
2-я ас. грукане́ш груканяце́
3-я ас. грукане́ грукану́ць
Прошлы час
м. грукану́ў грукану́лі
ж. грукану́ла
н. грукану́ла
Загадны лад
2-я ас. грукані́ грукані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час грукану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)