грубасуко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грубасуко́нны грубасуко́нная грубасуко́ннае грубасуко́нныя
Р. грубасуко́ннага грубасуко́ннай
грубасуко́ннае
грубасуко́ннага грубасуко́нных
Д. грубасуко́ннаму грубасуко́ннай грубасуко́ннаму грубасуко́нным
В. грубасуко́нны (неадуш.)
грубасуко́ннага (адуш.)
грубасуко́нную грубасуко́ннае грубасуко́нныя (неадуш.)
грубасуко́нных (адуш.)
Т. грубасуко́нным грубасуко́ннай
грубасуко́ннаю
грубасуко́нным грубасуко́ннымі
М. грубасуко́нным грубасуко́ннай грубасуко́нным грубасуко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)