грацко́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. грацко́ўнік
Р. грацко́ўніку
Д. грацко́ўніку
В. грацко́ўнік
Т. грацко́ўнікам
М. грацко́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)