грані́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| грані́чнік | грані́чнікі | |
| грані́чніка | грані́чнікаў | |
| грані́чніку | грані́чнікам | |
| грані́чніка | грані́чнікаў | |
| грані́чнікам | грані́чнікамі | |
| грані́чніку | грані́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)