грані́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| грані́чка | грані́чкі | |
| грані́чкі | грані́чак | |
| грані́чцы | грані́чкам | |
| грані́чку | грані́чкі | |
| грані́чкай грані́чкаю |
грані́чкамі | |
| грані́чцы | грані́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)