грако́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. грако́ўнік
Р. грако́ўніка
Д. грако́ўніку
В. грако́ўнік
Т. грако́ўнікам
М. грако́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)