го́рна-ўю́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-ўю́чны го́рна-ўю́чная го́рна-ўю́чнае го́рна-ўю́чныя
Р. го́рна-ўю́чнага го́рна-ўю́чнай
го́рна-ўю́чнае
го́рна-ўю́чнага го́рна-ўю́чных
Д. го́рна-ўю́чнаму го́рна-ўю́чнай го́рна-ўю́чнаму го́рна-ўю́чным
В. го́рна-ўю́чны (неадуш.)
го́рна-ўю́чнага (адуш.)
го́рна-ўю́чную го́рна-ўю́чнае го́рна-ўю́чныя (неадуш.)
го́рна-ўю́чных (адуш.)
Т. го́рна-ўю́чным го́рна-ўю́чнай
го́рна-ўю́чнаю
го́рна-ўю́чным го́рна-ўю́чнымі
М. го́рна-ўю́чным го́рна-ўю́чнай го́рна-ўю́чным го́рна-ўю́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)