гораўзыхо́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гораўзыхо́дніца | гораўзыхо́дніцы | |
| гораўзыхо́дніцы | гораўзыхо́дніц | |
| гораўзыхо́дніцы | гораўзыхо́дніцам | |
| гораўзыхо́дніцу | гораўзыхо́дніц | |
| гораўзыхо́дніцай гораўзыхо́дніцаю |
гораўзыхо́дніцамі | |
| гораўзыхо́дніцы | гораўзыхо́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)