го́нціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. го́нціна го́нціны
Р. го́нціны го́нцін
Д. го́нціне го́нцінам
В. го́нціну го́нціны
Т. го́нцінай
го́нцінаю
го́нцінамі
М. го́нціне го́нцінах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)