го́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. го́нта го́нты
Р. го́нты го́нтаў
Д. го́нце го́нтам
В. го́нту го́нты
Т. го́нтай
го́нтаю		 го́нтамі
М. го́нце го́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)