гомеатыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гомеатыпі́чны гомеатыпі́чная гомеатыпі́чнае гомеатыпі́чныя
Р. гомеатыпі́чнага гомеатыпі́чнай
гомеатыпі́чнае		 гомеатыпі́чнага гомеатыпі́чных
Д. гомеатыпі́чнаму гомеатыпі́чнай гомеатыпі́чнаму гомеатыпі́чным
В. гомеатыпі́чны (неадуш.)
гомеатыпі́чнага (адуш.)		 гомеатыпі́чную гомеатыпі́чнае гомеатыпі́чныя (неадуш.)
гомеатыпі́чных (адуш.)
Т. гомеатыпі́чным гомеатыпі́чнай
гомеатыпі́чнаю		 гомеатыпі́чным гомеатыпі́чнымі
М. гомеатыпі́чным гомеатыпі́чнай гомеатыпі́чным гомеатыпі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)