гомеастаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гомеастаты́чны гомеастаты́чная гомеастаты́чнае гомеастаты́чныя
Р. гомеастаты́чнага гомеастаты́чнай
гомеастаты́чнае		 гомеастаты́чнага гомеастаты́чных
Д. гомеастаты́чнаму гомеастаты́чнай гомеастаты́чнаму гомеастаты́чным
В. гомеастаты́чны (неадуш.)
гомеастаты́чнага (адуш.)		 гомеастаты́чную гомеастаты́чнае гомеастаты́чныя (неадуш.)
гомеастаты́чных (адуш.)
Т. гомеастаты́чным гомеастаты́чнай
гомеастаты́чнаю		 гомеастаты́чным гомеастаты́чнымі
М. гомеастаты́чным гомеастаты́чнай гомеастаты́чным гомеастаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)