го́льф

‘панчоха да калена; світэр’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́льф го́льфы
Р. го́льфа го́льфаў
Д. го́льфу го́льфам
В. го́льф го́льфы
Т. го́льфам го́льфамі
М. го́льфе го́льфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)